گاهی انتقاد از مسئولان تهاجم شدید آنها را در پی دارد، جنبش دانشجویی نباید به صورت ایزوله فعالیت کند - وبلاگ امین و کیوان

به گزارش وبلاگ امین و کیوان، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت گفت: گاهی، وقتی مسائل دستگاه ها را به مسئولان مربوطه تذکر می دهیم با تهاجم شدیدی از سمت آن ها روبرو می شویم.

به گزارش ، محمد عزیزمحمدی، امیرمحمد غفاری؛ جنبش دانشجویی همواره یکی از مجموعه های راهبری فکری، عملی و از نهاد های تصمیم ساز برای جامعه و حاکمیت بوده، اما طی چهار دهه پس از انقلاب دچار فراز و نشیب ها و آفت هایی بوده که باعث سطح اثرگذاری مثبت و منفی آن شده است. 16 آذر که در تقویم، روز دانشجو خوانده می شود، دلیل خوبی است تا با دقت نظر و کمی موشکافانه تر به بررسی فراز ها و فرود های این مرکز تصمیم ساز بپردازیم و از رابطه این مرکز با دو قسمت دیگر یعنی حاکمیت و مردم مطلع شویم.

از جمله نقد هایی که به جنبش دانشجویی وارد می شود ملموس نبودن حرکت ها، طرح ها و اعتراض ها برای عامه مردم، رابطه نامشخص با ارکان حاکمیت و عدم کادرسازی موثر برای کشور و نظام است که فعالان این حوزه باید به آن پاسخ دهند. در کنار نقد ها، طی چند سال اخیر حرکت های خوبی در مسئله محرومیت زدایی و پرداختن به مطالبات مردمی به خصوص در ماجرای خصوصی سازی هم اجرا شده است که حتی در دیدار رهبر معظم انقلاب اسلامی با دانشجویان در ماه مبارک رمضان امسال مورد تقدیر ایشان واقع شد.

برای آسیب شناسی این جنبش گفت وگویی داشتیم با یکی از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت تا به علل فراز و نشیب برسیم و نقش امروز آن را در فضای سیاسی اجتماعی بهتر بشناسیم. در ادامه گفت وگوی وبلاگ امین و کیوان با نرگس السادات حسینی عضو شورای مرکزی و مسئول خواهران دفتر تحکیم وحدت را می خوانید.

دیدار رهبری؛ جایی برای نقد و القاء امید به آینده انقلاب اسلامی

در بین دیدار هایی که حضرت آقا با اقشار مختلف می کنند، دیدار با دانشجویان جزء معروف ترین دیدار های ایشان است، چراکه این جلسات فضای با نشاطی دارد، به صورت دوطرفه بین دانشجویان و رهبری پیش می رود و واکنش هایی که در جلسه از دانشجویان مشاهده می شود با جلسات دیگر متفاوت است. در جلسه ای که امسال برگزار شد، دانشجویان نقد هایی به فضای جامعه و دانشگاه داشتند و نسبت به مسائلی که جامعه امروز با آن درگیر است، انتقاداتی را ارائه کردند و به نوعی در نقش مطالبه گر، خواستار کمک برای رفع مسائل کشور شدند و رهبری هم با ارائه رهنمود های خود به جنبش های دانشجویی در خصوص نقشی که در قبال موضوعاتی از قبیل جامعه و دانشگاه دارند، تاثیر مثبتی روی دانشجو ها گذاشتند و توانستند امید زیادی بین آنها ایجاد کنند.

جنبش دانشجویی، مرکزی تصمیم ساز

نگاه رهبری به جنبش های دانشجویی در نظام جمهوری اسلامی ایران که یک نظام مردمی محسوب می شود به گونه ای است که نقش جنبش های دانشجویی به عنوان یک مرکز تاثیرگذار، باید در بطن تصمیم سازی های جامعه و حلقه وصلی برای اتصال مردم به حاکمیت باشد تا بتواند صدای مطالبات مردمی را به حاکمیت منتقل کند و از سوی دیگر اتفاقاتی که در حاکمیت رخ می دهد را به جامعه انتقال دهد و از آنها بازخورد بگیرد؛ اما همه این ها ایده آل ما هستند و ما هنوز با این شرایط فاصله زیادی داریم.

اینکه چرا جنبش دانشجویی در جایگاه ایده آل خود قرار ندارد می تواند علت های زیادی داشته باشد، ولی اصلی ترین علت آن از سمت حاکمیت است که برخی مواقع هیچ نقشی برای جنبش دانشجویی قائل نیست و احساس نیازی نسبت به این نهاد شکل نمی گیرد؛ امری که در دیدار با رهبری در ماه رمضان هم مطرح شد و دانشجویان نارضایتی خود را نسبت به این موضوع به رهبری ابلاغ کردند. البته از سمت دیگر که نگاه کنیم، جنبش دانشجویی هنوز توانایی های لازم برای رسیدن به ایده آل خود را پیدا نکرده است که این موضوع به خاطر ضعف هایی است که در خود جنبش دانشجویی وجود دارد.

اثرگذاری متقابل جامعه و جنبش دانشجویی

گاهی اوقات می بینیم این نقد به ما وارد می شود که می گویند چرا با وجود گذشت حدود 40 سال از فعالیت جنبش دانشجویی، هنوز به نقطه ایده آل نرسیده است که به نظرم نقد درستی نیست، چون که ما با گذشت 40 سال از انقلاب اسلامی، هنوز با ایده آلی که برای آن ترسیم شده است فاصله داریم و همان طور که انقلاب باید این جهت را پشت سر بگذارد، هر کدام از اقشار هم باید آن را طی کنند تا به نقطه ای که مدنظر دارند برسند. اما در خصوص ضعف های جنبش دانشجویی باید بگویم که این موضوع نتیجه ای است که فضای فرهنگی جامعه به جهت غفلت های مسئولان برای ما به ارمغان آورده است. امروز مسائلی که جوانان در زندگی خود به آنها دچار می شوند و به وسیله آنها از فضای دغدغه مندی و شور جوانی خود فاصله می گیرند، بر فضای جنبش های دانشجویی نیز تاثیر گذاشته که برخی از نقص های موجود، ناشی از همین فضاست.

مسئولان باید از نقاط قوت جنبش دانشجویی در رفع چالش های کشور استفاده کافی را ببرند

به نظر من جنبش دانشجویی نباید وابستگی داشته باشد؛ مسئولان هم باید فضای باز برای جنبش دانشجویی قرار دهند و جنبش ها نیز باید با استفاده از افراد متخصص در زمینه های مختلف، به حرکت جنبش های دانشجویی و رونق دریافت این فعالیت ها سرعت ببخشند که متاسفانه این اتفاق تاکنون رخ نداده است. فکر می کنم یکی از علل مسائلی که در کادرسازی وجود دارد، عدم کمک رسانی از سوی جامعه کارشناسان و نخبگان دانشگاهی و تنها گذاشتن جنبش های دانشجویی است.

در اوایل انقلاب به وفور شاهد حضور اساتید و متخصصان دانشگاهی و کارشناسان در جنبش دانشجویی بودیم، ولی در عصر حاضر بار ها از مسئولان دانشگاهی و کارشناسان به منظور کمک به جنبش های دانشجویی و حل مسائل آنها کمک خواستیم، اما هر بار با کم توجهی یا بی توجهی آنها روبرو شدیم. جنبش دانشجویی محل تمرین برای فردای کشور است، یعنی افراد با حضور در این جنبش ها، تجربیاتی به دست می آورند و اکثریت آنها در پست های مختلف مشغول به فعالیت می شوند که این کسب تجربه، نقش تاثیرگذاری در فعالیت های آن ها در جایگاه های مختلف دارد.

مطالبات رهبری از دانشجویان درخصوص ایجاد نظم و هدفمندتر کردن فعالیت های جنبش دانشجویی نشان دهنده این است که هنوز با شرایط ایده آل فاصله داریم، این فاصله هم می تواند از سوی خود جنبش دانشجویی و هم می تواند از بیرون از فضای جنبش یعنی از سمت مسئولان باشد. در واقع مسئولان باید دیدگاه درستی به جوانان داشته باشند و فرصت کافی برای حضور آنان در جایگاه های مختلف بدهند؛ اما وقتی دانشجو مثلاً با میانگین سنی اعضا در کابینه دولت یا چنین آمار هایی روبرو می شود، برای ادامه فعالیت های خود به شدت مأیوس می شود. مسئولان باید ارتباط کافی با فضای دانشجویی داشته باشند و از نظرات و از نقاط قوت آنها در خصوص رفع چالش های کشور استفاده کافی را ببرند.

اگر کسی نیاز دارد که در جهت درست گام بردارد باید نقد شود

مسئولان باید بدانند انتقاد هایی که به آنها وارد می شود از جانب افرادی است که خارج از گود مسئولیت های دولتی ایستاده اند و اشتباهات افراد را به وضوح مشاهده می کنند؛ اگر کسی نیاز دارد که در جهت درست گام بردارد باید نقد شود و در راستای حل مسائل خود اقدام کند. مسئولی که از او نقد می شود باید این اتفاق را از روی دلسوزی و در راستای حل مسائل کشور به شمار آورد و باید از آن به عنوان فرصت بهره ببرد، مانند رویکردی که رهبرانقلاب در این خصوص در پیش گرفته اند، یعنی استفاده از نقد ها و تبدیل آنها به فرصت برای بهتر شدن جامعه.

افراد، جریانات و احزاب سیاسی نباید به عنوان تئوریسین ها و گروه های تاثیرگذار در جنبش های دانشجویی قرار بگیرند، زیرا باعث فراموشی رسالت اصلی جنبش های دانشجویی، انحرافات و اتفاقاتی می شوند؛ مانند اتفاقاتی که در دهه های هفتاد و هشتاد شاهد بودیم. در حال حاضر رهبر انقلاب تنها شخصی است که جنبش دانشجویی راهبرد های ایشان را به طور کامل قبول دارد، چون نگاه کلان رهبری، حافظ و پاسدار ارزش ها و آرمان های جنبش دانشجویی است و راهبرد های ایشان در جهت فعالیت های جنبش دانشجویی قرار گرفته است. جنبش دانشجویی باید مراقب باشد که به غیر از ایشان شخص دیگری از جریانات و احزاب سیاسی را در رسته تئوریسین ها و گروه های تاثیرگذار خود قرار ندهد.

بخش زیادی از فعالیت ها و برنامه ریزی های جنبش دانشجویی به واسطه عقبه ای است که توسط افرادی که قبلاً در این فضا فعالیت کرده اند تشکیل شده است، اما معتقدم نباید از این افراد هم تاثیر بگیریم، چون آنها هم بعد ها تحت تاثیر جریانات سیاسی قرار دریافتد. در حال حاضر اتفاقاتی در دانشگاه ها رخ می دهد که مطابق با وظایف جنبش دانشجویی نیست که بخشی از آنها اشتباهات جنبش دانشجویی است و به وسیله ورود افکار خارجی در استفاده از ابزار های موجود، رخ داده است و برخی دیگر سوءاستفاده جریانات و گروه های سیاسی از فضای درون جنبش دانشجویی است و خیلی نمی توان جنبش دانشجویی را در آن مقصر دانست.

اساساً وظیفه اصلی که بر دوش جنبش دانشجویی قرار داده شده، فعالیت های فرهنگی در جامعه است و اگر قرار باشد تغییری در جامعه رخ دهد از لایه میانی رخ می دهد که جنبش دانشجویی یکی از مجموعه هایی است که در این لایه مشغول فعالیت است و در فعالیت خود سعی دارد ابتدا در فضای دانشگاه و سپس در فضای جامعه تاثیرگذار باشد و تلاش می کند گفتمان و آرمان های انقلاب را در سطح جامعه زنده نگه دارد.

جنبش دانشجویی نباید به صورت ایزوله فعالیت کند/ گاهی انتقاد از مسئولان تهاجم شدید آنها را در پی دارد

جنبش دانشجویی اگر می خواهد حلقه وصلی بین جامعه و دانشگاه باشد، نباید ارتباطش با محیط خارج خود را قطع و به صورت ایزوله فعالیت کند؛ برخی افراد در خارج از گود جنبش دانشجویی نشسته اند و فارغ از سختی ها و مسائلی که در آن وجود دارد به نقد آن می پردازند. جنبش دانشجویی از اینکه نقد می شود ناراحت نیست، ولی کاش قبل از اینکه نقد شود، امکانات و اختیارات آن را هم در نظر بگیرند و با توجه به آن، نقد ها انجام شود؛ نقدی که می شود باید متناسب با شرایط، امکانات، وظایف و اختیارات جنبش دانشجویی باشد. در برخی موارد شاهدیم که جنبش دانشجویی فعالیت های خود را به درست و تمام انجام داده است، ولی ارگان و مسئول ذی ربط که باید همکاری های لازم را انجام می داد، وظیفه خود را به درستی انجام نداده و تمام فعالیت های اجرا شده، ناتمام مانده است.

اینکه می گویند جنبش دانشجویی باید مطالبه گر باشد درست است، ولی در برخی مواقع شاهدیم که جنبش دانشجویی مدام در حال پاسخگویی به گروه ها و مسئولان است و در برخی اوقات شاهد آن هستیم که مسئولان از جنبش دانشجویی مطالبه گری می کنند و جابجایی نقش ها اتفاق می افتد؛ یعنی ما مسائل سازمان ها و ارگان ها را بررسی کردیم، ولی وقتی آن را به مسئولان مربوطه تذکر دادیم با تهاجم شدیدی از سمت آن ها روبرو شدیم که ما را از ادامه کار باز داشته است.

ابعاد رسانه ای انقلاب اسلامی در سطح ضعیفی قرار گرفته است/ فضای رسمی رسانه ای کشور، هم جهت با جنبش دانشجویی نیست

اگر به صورت کلی نگاه کنیم، ابعاد رسانه ای انقلاب اسلامی در سطح ضعیفی قرار گرفته است، اینکه رهبرانقلاب بیانیه گام دوم را منتشر کردند و بار ها در صحبت های خودشان بر آن تاکید می کنند، نشان از یک خلاء به نام رسانه در سازوکارهاست. اگر ما انتظار مشارکت صحیح و مطلعانه از سمت مردم را داریم و می خواهیم که مردم درگیر تحلیل های غلط نشوند، باید رویداد ها و اتفاقات کشور به صورت واضح و روشن توسط مسئولان به اطلاع مردم برسد تا مردم بتوانند در قبال آنها تصمیم گیری های صحیح را انجام دهند. نه تنها جنبش دانشجویی، بلکه کشور ما در بُعد رسانه ای دچار ضعف است و فضای رسمی رسانه ای کشور ما، هم جهت با جنبش های دانشجویی نیست و فعالیت های آن توسط رسانه های رسمی کشور انعکاس پیدا نمی کند. خیلی اتفاقات بزرگی در کشور ما رخ می دهد که صداوسیما به عنوان رسانه رسمی کشور نمی تواند به درستی آنها را بازتاب دهد؛ بخش دیگر این ضعف به فضای مجازی کشور مربوط می شود که در شرایط نابسامان به حال خود رها شده است. جنبش دانشجویی هم به پشتوانه رسانه ای برای نمایش فعالیت های خود نیاز دارد تا بتواند با جامعه ارتباط بهتری برقرار کند و رابط بین مردم، دانشگاه و مسئولان باشد.

بیانیه گام دوم نقشه راهی است که برای چهل سال دوم انقلاب اسلامی تهیه شده است و آثار آن در بلندمدت نمایان خواهد شد و در مرحله اول باید نقش خود را در اجرای این بیانیه پیدا کنیم و بعد به انجام وظایف مرتبط با نقش خود بپردازیم. اما اینکه تا چه حد در حال نزدیک شدن به اهداف این بیانیه هستیم، بحثی است که در مدت کوتاه قابل مشاهده نیست و باید در یک بازه زمانی طولانی مدت آن را بسنجیم.