بچه ها موقعیت طنز را خوب درک می نمایند - وبلاگ امین و کیوان

به گزارش وبلاگ امین و کیوان ، به نقل از روابط عمومی انتشارات میچکا، این نویسنده کودک و نوجوان درباره استقبال از آثارش گفت: بچه ها این صداقت را درک می نمایند. به لحاظ واژگان سعی می کنم در رده سنی مخاطب حرکت کنم و کلمات درست را متناسب با داستان بیاورم؛ اما در انتخاب کلمه خیلی وسواس دارم. اصراری ندارم که کتاب طنز باشد یا حتماً بچه بخندد؛ اما سعی می کنم طنز مفهوم باشد و خواننده آن را بخندد. بچه ها خودشان موقعیت طنز را خوب می فهمند.

شرفی در مورد علت علاقه مندی بچه ها به تصویر در کتاب توضیح داد: شاید یک علت این باشد که سلیقه شان این طور پرورش داده می گردد و بچه کم کم حس می نماید کتابی که تصویر ندارد، ناقص است. تصویر اولین چیزی است که بچه را جذب می نماید و بسیار دیده ایم که بچه ها کتاب را ورق می زنند و کتاب را از روی تصاویر انتخاب می نمایند. یک محک برای این که بدانیم داستان توانسته برای کودک مجذوب کننده باشد این است که بعد از تماشا تصاویر در پی داستان هم برود و اگر نخواهد داستان را بخواند یعنی فقط جذب تصاویر شده است. علت دیگر هم شاید بازی های کامپیوتری باشد که بچه دائم با تصویر سروکار دارد و این روی ذائقه بچه ها تأثیر گذاشته است.

نویسنده مجموعه اژدها دربار ایده اولیه و آفرینش این آثار شرح داد: اولین جلد از این مجموعه، اژدهای آزمایشگاه بود. زمانی در سروش نوجوان قرار بود من درباره مکانی داستان بنویسم که چیزی آنجا گم می گردد. داستان یک مداد و پاک کن بود که در آزمایشگاه گم می شدند و یکی می خواهد برگردد و یکی می خواهد بماند. آن موقع خانم شعاعی، سردبیر سروش نوجوان، این ایده را پسنتماشاد و مرا تشویق به نوشتن یک مجموعه کردند. به ترتیب تاریخ نگارش، این مجموعه شامل عناوین: اژدهای آزمایشگاه، آتشفشان آزمایشگاه، رئیس آزمایشگاه و ماجراجوی آزمایشگاه است.

شرفی در مورد شیوه شخصیت بخشی به اشیاء در آثارش اضافه کرد: من عادت دارم درباره چیزی که بخواهم بنویسم، می خوانم و بعد از گروه سنی مخاطب داستانم درباره آن مسئله سؤال می کنم. اگر داستانی فانتزی باشد که مثلاً یک کوله پشتی قرمه سبزی می خورد و به اصطلاح کارهای انسان ها را انجام می دهد خیلی آن را نمی پسندم. فانتزی این نیست که در و پیکری نباشد و هرکس هرجور هر کاری را انجام بدهد؛ چون هم خود نویسنده به دردسر می افتد و به جز آن ارزش کار پایین می آید.

این نویسنده کودک و نوجوان درباره چگونگی خلق نخستین آثارش گفت: سال 85 به مؤسسه پژوهشی بچه ها جهان رفتم و در نشریه بادبادک با خانم فرمانی و خانم جمالی کار را آغاز کردم. بعد از آن داستان های من در نشریات دیگر چاپ شد و سپس سراغ نوشتن کتاب رفتم. البته در جلسات و کارگاه های قصه خوانی هم شرکت می کردم. بعد از این که میچکا از ترجمه به سمت کارهای تألیفی رفت و فراخوان داد؛ من هم داستان شلیک نهایی را برایشان فرستادم و چاپ شد.

این نشست با همت انتشارات میچکا در باغ کتاب تهران برگزار گردید.