اجاره پیاده رو، متری 6 و نیم میلیون تومان! - وبلاگ امین و کیوان

به گزارش وبلاگ امین و کیوان، در آستانه سال نو، بساط گستران یکی از بزرگترین بازار های جنوب مرکز، در ازای بساط گستری در هر مترمربع از معبر اصلی این بازار شلوغ 5 میلیون تا 6 میلیون و 500 هزار تومان اجاره پرداخت می نمایند!

به گزراش همشهری، پدیده موزاییک فروشی یا معبر فروشی در بازار دوم منطقه 16 (محله نازی آباد) سابقه ای بیش از یک دهه دارد که ارقام اجاره هفتگی یا ماهانه متراژ هایی از آن معمولا در آخرین ماه سال، به بهانه فروش دوبرابری بساط گسترها، افزایش می یابد.

محمد یکی از بساط گستران این بازار قدیمی و فرامنطقه ای، می گوید: اگر در جایی مانند محوطه سنگ فرش شده میدان اصلی بازار دوم بساط پهن کنیم، هفته ای 100 تا 150 هزار تومان باید به کسانی که اینجا، رئیس صدایشان می نمایند، اجاره پرداخت کنیم. اگر هم در خیابان اصلی این بازار یعنی شهید بابایی (مدائن)، دست فروشی کنیم که واضح است باید اجاره موزاییک ها را به صاحبان مغازه های روبه رو بدهیم. اجاره موزاییک یا جای بساط گستری بازار شب عید، در این محدوده مبلغی بین 5 میلیون تا 6 میلیون و 500 هزار تومان است! اجاره هایی که اردیبهشت و خرداد هر سال مثل اجاره بهای مسکن، افزایش می یابد!

رامین یکی دیگر از بساط گستران، زبان به گلایه می گشاید و می گوید: هنوز نمی دانم چرا باید اجاره جایی را که جزو معابر عمومی است به مغازه دار های آن معبر بدهم. مگر ملک شخصی شان است؟ برخی ها می گویند این مبالغ اجاره، در واقع هزینه ای است که دست فروشان برای ساماندهی شان می پردازند. مبالغی که موقعیت جغرافیایی معبر، اصلی یا فرعی بودن، عرض معبر، مقدار تردد شهروندان و حتی نوع اجناس دست فروش ها، در آنها، تاثیرگذار است.

مریم، بساط گستری دیگر است که فقط اسفند ماه هر سال، بساط فروش لباس های بچگانه اش را در حاشیه جنوبی میدان بازار دوم، پهن می نماید. او در این ارتباط می گوید: خیابان اصلی بازار دوم برای دست فروش هایی مانند من که تازه وارد و موقت هستند، جایی ندارد حتی به میزان 2 موزاییک! چرا که بعد از گذشت سال ها، بسیاری از همان بساط گستران قدیمی، گویی برای همان یک متر یا 2 متری که اجاره نموده اند، سرقفلی گرفته اند! تعرض ساعتی یا روزانه به این متراژ های سرقفلی دار، دعوا و درگیری های جدی در پی دارد که این روزها، کسی حوصله اش را ندارد.

موضوع بهره برداری از ظرفیت های متنوع پیاده رو های منطقه ها مرکز، صاحب نظران مخالف (ناکافی بودن عرض 80 درصد پیاده رو ها و ایجاد سدمعبر) و موافق (ساماندهی بساط گستران و یاری به امرارمعاش قشر کم برخوردار) بسیار دارد. موضوعی که در دوره های مختلف مدیریت شهری نیز بار ها مورد بحث و آنالیز نهاده شد، اما عواملی مانند فقدان قوانین تعیین و مرتبط، تغییر سیاست های شهری با توجه به شرایط محیطی، کالبدی و فیزیکی حاکم بر منطقه ها و از سویی نظارت ناپایدار بر کم و کیف همان قوانین مصوب و سیاست های مدون از حصول نتیجه مطلوب آن به سود شهر و شهروند، جلوگیری نموده است.

این شرایط، فقط فضای مناسبی برای فعالیت و جولان دلالان محلی فراهم می نماید که یکی از پیامد های زیان بار آن می تواند سلب اعتماد شهروندان از رویکرد طرح ها و برنامه های ساماندهی بساطگستران و صاحبان مشاغال سیار و بی کانون، باشد.